เนื้อเพลง ยายสำอาง
ศิลปิน ไวพจน์ เพชรสุพรรณ, ขวัญจิต ศรีประจันต์
** เออ....อิงเอย....เออ....เออ....เอิงเอย....
วณิพกพเนจร (วณิพกพเนจร)
ตาบอดแรมรอนมาขอทานท่านกิน
(สร้อย) ตาบอดแรมรอนมาขอทานท่านกิน
ตาบอดแรมรอนมาขอทานท่านกิน
แม่เฒ่าเล่ารวยอารมณ์ขัน
แม่เพลงวณิพกเมืองสุพรรณ
ลูกเต้าไม่มีไว้ใช้งาน
ถือมีดปาดตาลหลาวไม้ปิ้งไก่
(สร้อย) แม่เฒ่าเล่ารวยอารมณ์ขัน
แม่เพลงวณิพกเมืองสุพรรณ
ลูกเต้าไม่มีไว้ใช้งาน
ถือมีดปาดตาลหลาวไม้ปิ้งไก่
* ตาแกบอด (ตาแกบอด)
มองไม่เห็น (มองไม่เห็น)
ร้องเพลงขอทานด้วยความจำเป็น
ชีวิตลำเค็ญหนอยายสำอาง
(สร้อย) ร้องเพลงขอทานด้วยความจำเป็น
ชีวิตลำเค็ญหนอยายสำอาง
แม่เฒ่าเล่าขานตำนานเพลง
ขับกล่อมบรรเลงเพลงขอทาน
เศษ...อาหารให้เจือจาน
ผ่านพ้นคืนวันอันหนาวเย็น
(สร้อย) แม่เฒ่าเล่าขานตำนานเพลง
แม่เพลงวณิพกเมืองสุพรรณ
ลูกเต้าไม่มีไว้ใช้งาน
ถือมีดปาดตาลหลาวไม้ปิ้งไก่
(ซ้ำ *)
เออ...ที่ขอทานเขากินนั้นฉันไม่อายหรอก
อายอดท้องกิ่วหิวไม่ไหว
ก็เกิดมาจากบ้านนอกใกล้คอกนา
พอสี่ขวบโตมาล่ะตาก็มืดไป
เคยมีผัวใหม่เก่าล่ะเขาก็ตายจาก
ต้องตกระกำลำบากไปกันยกใหญ่
เลยขอทานเขากินร้องเป็นศิลปะ
อันพ่อแม่ให้มาเป็นมรดกไทย
เป็นมรดกตกทอดมาจนแก่เฒ่า
จนเดินเหินแข้งเข่าชักจะไม่ไหว
แล้วกรมประชาสงเคราะห์เขาก็จับตัว
ว่าขอทานนี้ชั่วขอไม่ได้
ไปติดอยู่สองทีก็หลายปีอยู่
เลยมานั่งนึกดูค่อยชักจะเปลี่ยนใจ
ถ้าขอทานเขากินช่างน่ารำคาญ
เลยคว้ามีดปาดตาลไปหลาวไม้ปิ่งไก่
(สร้อย) เอ้าขอทานเขากินล่ะมันน่ารำคาญ
เลยคว้ามีดปาดตาลไปหลาวไม้ปิ่งไก่
เออ....เอิงเอย....แม่เฒ่าเล่ามาสู่ลูกหลาน
บทเรียนชีวิทยาทาน
ตำนานวณิพกเมืองสุพรรณ
จบชีวิตขอทานหลาวไม้ปิ่งไก่
(สร้อย) แม่เฒ่าเล่ามาสู่ลูกหลาน
บทเรียนชีวิทยาทาน
ตำนานวณิพกเมืองสุพรรณ
จบชีวิตขอทานหลาวไม้ปิ่งไก่
(ซ้ำ *,**)
วณิพกพเนจร (วณิพกพเนจร)
(สร้อย) ตาบอดแรมรอนมาขอทานท่านกิน
ตาบอดแรมรอนมาขอทานท่านกิน
